Eerste rit op mijn nieuwe Harley en meer.
26-4-2020
Inmiddels 5 weken geleden dat we terugkwamen uit de Sahara.
Marloes uit Gambia mailde dat ze rijst, en eieren en bonen had uitgedeeld van het sponsorgeld. De rijst werd uitgedeeld in Serrekunda (grootste stad in Gambia) en de wijk Sanchaba in Banjul. Helaas is haar inkomsten grotendeels opgedroogd door de corona, iedereen is zuinig ineens.
De wereld draait gewoon door natuurlijk.
Barre en mijzelf hadden onszelf in het najaar een nieuwe Harley belooft en besteld. Als je er eenmaal eentje hebt kun je simpel nieuw blijven rijden. Harley is waardevast.
We kochten onafhankelijk van elkaar dezelfde fiets. En Westcoast uit Alkmaar gaf de kentekens ook op volgorde uit. Dus zijn we nog meer onafscheidelijk. Nu nog rijden… het mogen dan wel Thaise motoren zijn het moet er toch van komen. Thailand omdat de halvegare uit USA ene D. Trumpps de invoerrechten met 30% verhoogd heeft?? Dus bouwt de Thai ze voor ons, ook goed. Harley heeft het de eerste jaren zelf betaald maar blondie houdt voet bij stuk.
De corona ellende voorspeld weinig goeds in de toekomst. Niemand weet waar het ophoudt terwijl iedereen erover praat.. Daarom werken we dus dag en nacht, het zei zo.
Maar onze Harley ’s roken nog steeds nieuw en ongebruikt, dat was te gek natuurlijk.
Vanmiddag stopte we vroeg met werken en reden met 15 motoren door de polders. Zonder onze opper veldmaarschalk R. Bruin omdat die olie moest zoeken op zee.
Na 3 weken warme weer was vandaag natuurlijk niet warm. Onze nieuwe motoren hebben handvatverwarming wat leuk klinkt maar niet werkt, de binnenkant zweet en de buitenkant is bevroren. Verder rijdt Barre met een grijns op zijn gezicht tot aan Egmond aan Zee! Onze nieuwe Hayleys rijden meer dan goed! Beter remmen, beter rijgedrag en snel!
Op een ondoordacht ogenblik dacht ik een lange bocht snel te nemen maar halverwege was hij ineens korter en moest vol in de remmen. De ABS red je dan incl. het fenomenale stuurgedrag, pfff.
Onze slager zijn moter reed ook mee. John rijdt als er wat te rijden valt mee en zo rijdt kees ook een beetje mee. Hij rijd op zijn pa zijn fiets of hij er op geboren is. We reden langs de dijken van Edam-Volendam precies waar we een jaar geleden ook met kees reden.
De wereld draait nog steeds door.
In Volendam eten we buiten een haring en verteld Kep en Rob hun corona verhaal. Geen dood en verderf maar over dichte grenzen. De Highlow Rangers bestaat uit meer dan 50 motoren en zijn meerdere tripjes. Zo gingen brachten ze hun motoren naar Malaga om met Pasen terug te rijden. Hun motoren staan er dus nog…En wanneer ze weer in Holland zijn valt nog te zien, in Spanje mag je alleen naar buiten als je een hond hebt!
Ze reden minder blij dan Barre en ik op geleende hele fraaie japanners. Maar ze reden!
Normaal als ik een nieuwe moter koop rijd ik naar Parijs eet een steak en rijd weer terug. Nieuwe Hayleys moeten 1500km ingereden worden en dan ben je er in een dagje vanaf. Volgende dag zet je hem bij Westcoat neer en kun je hem opentrekken. Nu geen Parijs jammer. Word het denk 5x rond het ijsselmeer…
De wereld draait nog steeds door.
Iedereen houdt zich aan de 1,5m, het is duidelijk dat er niet mee te spotten valt. Maar nu een maand verder en voorlopig geen enkelsprankeltje hoop op verbetering. Geen festivals meer, geen terrassen of koningsdag etc. Of musea bezoeken.We kijken maar docu over grote schilders op tv. Het ergste is natuurlijk al de middenstanders die op omvallen staan. Banken en Belastingdienst komen met minimale oplossingen en de verhuurders die hun huur willen innen.
Ik begin rode wijn te pissen inmiddels, mijn wijnkelder is bijna leeg, waar gaat dit heen… Vanavond maar weer herhalingen kijken van voetbal wedstrijden.
\In Denemarken waren er geen vergaande maatregelen als een lock-down. De viking zou immuun zijn? gevolg ,het halve land ligt op dit moment aan de beademing.
Onze Ton heeft de corona aanslag overleeft god zei hem genadig, en mag maandag weer naar buiten. Hij zal weinig mensen om zich heen hebben waarschijnlijk…. Blijft een doodenge gefrustreerde samenleving. Het voelt als de geschiedenis verhalen over de pest in de middeleeuwen. Toen liepen de steden leeg als je nog lopen kon…
Jan de Ridder wordt di begraven met een erehaag. Je mag niet eens meer van je dierbare afscheid nemen, begrijpelijk natuurlijk. Deze begaafde levens genietende geweldenaar is eraan onderdoor gegaan en zal niet de laatste zijn..
En de wereld draait nog steeds langzaam door
Case
