Dolend, maar de weg terug gevonden

door highlowr · februari 25, 2020

Di 25 2020 tiznit 6 uur 12gr

De rit neemt een andere wending…. zo gaan dingen.

We zijn vroeg wakker, wekker is niet nodig. Volgens ton is het gebed vergelijkbaar met een brommer zonder uitlaat.

Het hotel is top alleen de spinnen lopen de kussens uit. Lavendelspray werkt ook niet meer.

Tonnie strompelt naar de wc.

Het is donker in de kamer en hij stoot zijn teen 5 x op dezelfde plek. Hij maakt meer decibel dan de imam op de minaret. Het onschuldige zand happende valpartijtje heeft zijn knie ook nog beschadigd en voelt zich zielig. Hij was de enige de laatste tijd die elke moter aan kon slaan. Ruud loopt ook al met een hamstring spier die een stukje langer is..

Hoe warmer de motoren hoe hoger de compressie wordt.

Het starten in de bergen lukt wel. Je laat je van een berg afrollen en laat de koppeling los. Maar de bergen houden op te bestaan en maakt plaats voor zand. Al mijn geld voor een start motor!

Gelukkig is de rest nog gezond!

9.00 rijden we weg uit tiznit

Om 13 uur eten we stokbrood en kaas aan de kust. Vlak bij een vogelobservatorium op een berg komen we bij van een adembenemend stuk woestijn de groot is ,okergeel en bezaaid met lidcactus. De woestijn bloeit volop. Hier wonen alleen vogels ,menselijkheid is verdwenen. We horen de zee en genieten.

Maar dat duurde niet lang….

Ik bedacht een filmpje te maken en reed alvast vooruit.

Wat er gebeurde gebeurde; we lopen elkaar mis. Ik wachten en zocht de verkeerde kant op. Mijn medestrijders waren me ook kwijt en keerde terug. Maar ik was in de veronderstelling dat ik ze zou vinden maar mooi niet. Inmiddels rijd je zonder bereik en omdat ik mijn yamasuki slecht zelf start durfde ik ook niet te stoppen zomaar. Eerst een berg zoeken dat als hij afsloeg ik hem zou starten dmv de helling. Op de bergen geen bereik. Dus mijn kompanen in de zenuwen natuurlijk wat in mijn achterhoofd mee speelde. De afgronden zijn gewoon te diep en de wegen te slecht. Eindelijk 50km verder bereik en besloten we dat ik alleen naar Tan-Tan zou rijden. In je uppie door de Sahara is eng. Het zand oogt onvriendelijk zo niet boosaardig en ik was blij dat ik Tan-Tan binnen reed. Toen had ik bijna 200km moederziel alleen gereden en was ik blij als een kind dat de boys even later binnenkwamen. Jongens natuurlijk ook blij dat we weer bijna compleet waren.

Maar ook daar waren toestanden, Leo ging 9 km te hard en moest 14€ betalen. Het reçu lag al klaar en het bedrag was op voorhand vastgesteld.

Het hotel ligt aan het stand waar het een surfersparadijs kan zijn. De golfen zijn 5-6 m hoog met een straffe wind.

Het hotel heet Canari Sahara in El Quatia en is kobaltblauw?

We eten op straat tussen de Marokkaan. We hebben meerdere opties…

Het is een mannencultuur. De vrouw mag haast stiekem een boodschap doen en de man vermaakt zich in de kroeg met zijn vrienden. Dus kijken ze voetbal op een rij en worden niet lam van de kopjes thee.