De niet wetende geheime van het ongewisse.

1-2-2020

Nog 13 dagen te gaan…

Dr. Google geeft zijn geheimen langzaam prijs over het ongewisse.

We zijn natuurlijk niet uniek wat betreft onze trip. De blogs op google speken voor zich.

De corrupte grensovergangen waar we over moeten. Niemand van ons heeft ooit smeergeld betaald aan een kwabbernoot maar nu ontkomen we daar niet aan. 

Onze Friese mentaliteit van As it net kin sa’t it moat, dan moat it mar sa’t it kin gaat nu in… gaat in duigen op!

Ik droom nachts over onmogelijk te nemen zandduinen, barbaarse grensposten waar we dagen kunnen wachten in de brandende zon. 

Of langzaam wegzakken in dampende moerassen als de sleepkabels breken als stobalentouwtjes…

Normaal ben ik vrij van dit soort aardse ongemakken, maar nu?

Mijn medestrijders zijn er al zo lang mee bezig dat ik niet durf te vragen of we een lier meehebben of lange sleepkabels.

Ik kijk journaal en zie een sprinkhanenplaag onze kant opkomen, ook dat nog….

Ruud en Rik zijn de hele dag bezig geweest om de auto’s in nog betere conditie te krijgen. 

Er is een beugel gemaakt waar de reserve moter gestript aanhangt.

De jongens zijn zeker van hun zaak en wuiven mijn zorgen naar het land der fabelen. Ze hebben ook gelijk en het gaat prima natuurlijk. En als het niet prima gaat dan lossen we het hebt zoals we ons hele leven al gedaan hebben.

De Himalaya waren eigenlijk pinuts voor ons net als het atlas gebergte. 

Je denkt natuurlijk gaat het nog met hem? Maar na een diashow van de vorige trip door de Sahara waar ik alleen weggezakte jeeps zag uitgespit of sprinkhaanzwerm ontwijkende acties word ik zorgelijk.

Een ding is zeker het wordt een bijzondere trip met meer uitdagingen als alle vorige bij elkaar!

Dit was brandpunt goedavond, en het wordt tijd dat we vertrekken!

case