De Karakoram Highway , Hunza en de voorpret.
22-2-2021
Deze weg is een onderdeel van onze zijderoute. (Er zijn er vele). Het is een van de meest voor de verbeelding sprekende stukken weg door de Himalaya.
Het is de noordelijke route via persie
Hij is ruim 1200 km lang en we rijden constant boven de 4000m. We zullen rekening moeten houden met hoogte ziekte, omdat je niet zomaar onder de 3000m bent. Dus langzaam aan naar boven en bovenaan gekomen weer langzaam aan doen. Ik heb ervaring met hoogteziekte in Peru gehad. DE hoofdpijn is zo desastreus of je een vat oranjeboom verorberd hebt en die gaat niet over ook.
Maar gelukkig ligt er asfalt. De chinees betaalde. Iets met vriendschappelijkheid?
Het hoogste punt is de Khunjerabpas, 4693m om precies te zijn.
Het verkeer en de regelgeving is eenvoudig en doeltreffend; hier geldt het recht van de sterkste en dat zijn wij helaas niet..
Je rijdt evenwijdig langs de Hunza rivier richting China.
De inwoners van Hunza waren de baas over de Khunjerabpas en bepaalde. De paden waren vroeger vaak een halve meter breed met een uitzichtloze afgrond naast je. Als er helemaal geen weg was maakte ze van boomstammen hangende paden vastgezet met stenen. Al duizenden jaren is dit de schrik van de reizigers
In de dalen zijn meerdere etnische groepen die soms zelfs afstammelingen van Alexander de grote zijn. Vrijwel alles is moslim maar niet gesluierd en goedlachs en gaat samen met het sjamanisme.
Na de deling van India in 1948 kozen de Hunza voor Pakistan en de maharadja van Kashmir en Jammu kozen voor India. Hierna kwam een einde aan de heerschappij van de Mir’s.
Niemand vecht het uit om dat de omstandigheden onmogelijk zijn om te knokken.
In 2010 heeft er een enorme aardverschuiving plaats gevonden wat een stuwmeer vormde en weg was de verbinding met China.
Nog steeds is dit een gegeven en moeten onze Royaals per boot naar de overkant. In diezelfde boot vervoeren ze ook onze bus. Met de banden op de zijkant van de bootreling en de handrem op strak mag je hopen dat je de overkant bereikt.
Anders is een verblijf hier geen echte straf;
De Hunza tikt met gemak de 100 jaar aan en uitschieters van 140 jaar is geen uitzondering.
Verkouden worden ze niet, kinderziektes bestaan niet en schranzen en zuipen slaan ze over. Vrouwen en mannen zijn gelijk en er is geen prestatiedruk.
Ook moet je van gras eten houden en zonder stress willen leven en levenslang op het land werken. De gedachte is dat je zo oud bent als je ervaring, kennis en prestaties! Kortom hoe ouder hoe beter. Wat voor de uitzendbureaus in Holland…
Of mijn medestrijders daar zo gewillig is willen zijn valt af te vragen natuurlijk.
Bij calamiteiten zullen de mobile telefoons tevoorschijn komen om problemen op te lossen vrees ik.
Dit was een stukje van onze te berijden /bevaren route.
Terug naar de werkelijkheid;
Ruud en Ton zijn vandaag naar Venlo afgereden om een 4×4 VW-transporter op te halen.
We durven niet met een gewone bus te rijden. De omstandigheden zijn gewoon te zwaar en de ANWB komt waarschijnlijk niet..
De bus werd uitgeprobeerd of de 4×4 het echt deed. Die deed het gelukkig maar het profiel van de banden was nog niet aangepast aan de te verwachten omstandigheden.
Vast als een huis in blubber moest er een tractor geregeld worden om hem uit de Limburgse löss te krijgen. Komt vast goed op de Tibetaanse hoogvlaktes…
Kortom het was weer een gezegende afloop!
Case
