Nawoord Heiloo-Banjul

Epiloog Heiloo -Gambia 12-4-2022

We zijn alweer een maand thuis in een totaal veranderde wereld als toen we vertrokken.

Toen we de tussenstap maakte in Lissabon leek het of we in China geland waren zoveel mondkapjes de mensen droegen. Alleen waren het geen chinezen. Dat zou het begin zijn…

We waren bijna een maand weg geweest en waren verstokt van het mediacircus gebleven. Iedereen keek wel eens op de telegraaf app en merkte iets op over toen nog Wuhan en incidenteel Korea en wat besmettingen in Italië.

Inmiddels ligt onze Ton bij tekomen van het Corona virus. Gelukkig is hij weer aan de betere hand maar toch… Het halve land ligt stil wegens besmetting gevaar en mogen we nergens meer heen of zomaar naar binnen. Zelfs het strand is no go zone.

Ik begrijp de ernst van de situatie dat is duidelijk maar we landen op Schiphol als in een boze droom. Schiphol was toen al leeg omdat alles het al vlak lag.  We waren Gambia ternauwernood ontsnapt omdat we een van de laatste vluchten hadden die nog mochten vertrekken.

Bij de vele grensovergangen die we gepasseerd hadden en lacherig deden als we gecontroleerd werden op koorts was dus geen grapje meer.

We zijn nog steeds niet wakker uit de deze boze droom en hoe lang zal het nog duren om maar niet te spreken over alle begrafenissen.

Ik bevind me gelukkig in een positie dat ik buitenwerk en redelijk door kan blijven gaan.

Maar onze kameraad in Italië Fabio verklaard ons voor gek?  Wacht maar tot je de begrafenisauto’s door je straat ziet rijden waarschuwde hij serieus ernstig.

Kortom het is een drama waar de zon gelukkig wel schijnt. Het is Pasen en we blijven thuis. Gelukkig hebben wij een tuintje maar ik moet er niet aan denken als je 3 hoog achter woont.

Het Afrika verhaal blijft gelukkig overeind in mijn hooft en er gaat geen dag voorbij of je denkt wel even terug aan onze monstertrip. De kameraadschap met zijn alle, de ontberingen en niet te vergeten het gore gele zand!

Onze groep zit weer in het jachtige westerse leven en we zien elkaar nauwelijks meer. Dat is wennen na een maand lang lief en leed gedeeld te hebben. 

Onze verlopig laatste vergadering is uitgesteld. Ook het afstand bewaren tijdens een meeting is niet verstandig en komt later.

Dus we mailen maar…

We hebben besloten verlopig dat er 4500€ naar vrienden van Gambia gaat. Het initiatief van Marloes die met haar vriendin zorgt voor de allerarmste in Banjul. http://www.vriendenvangambia.nl/contact-2

Ook sponseren we de operatie van 10 kinderen met ledematen die verwoest zijn door de tovenaars in Gambia. http://www.kinderhulpgambia.nl/wp/  Hier zwaait Yvonne Hulsenbos de scepter.

Tevens hebben we een bedrag gestort in het Lamin district en kleding, gereedschap en etenswaren uitgedeeld.

Het Buitenlandse HSV-team voetbalteam voetbalt iedere dag nog op de geschonken schoen en shirts.

En als laatste gaat er 3500€ naar de G-sporters in Heiloo.

Hier zorgt Linda de Jong dat het geld op de goede plaats komt.

Het eindbedrag is nog niet helemaal zeker omdat de motoren nog niet verkocht zijn. Door alle virus ellende ligt daar de handel ook stil.

Het resterende bedrag m.b.t. Gambia gaat in ieder geval voor de orthopedische hulp voor 10 kinderen en de scholing van minimaal 30 kinderen. De bedoeling is dat we dit niet voor een jaar verzorgen maar tot ze van school gaan en de wijde wereld in kunnen met een geschoold en opgevoed hooft. Dus iedereen van ons is vader geworden van ineens 30 kleintjes zonder er wat voor te doen!

We krijgen ook de resultaten met foto’s van deze kits wat we vermelden op de site natuurlijk. Het is niet zo dat het geld verdwijnt ergens; Marloes houdt het in de gaten en als er geen rapport ingeleverd kan worden of er staat plotseling een nieuwe breedbeeld-tv in de huiskamer stopt de geld stroom.

Maar nu gaan we in alle rust paas vieren en een stukje rijden op mijn Harley Davidson.

Het avontuur op de yamazuki was top maar mijn Harley blijft op de eerste plaats staan!

Case