Donderdag 20-2-2020 5.30 Trotserende vrieskoude

Gisteravond koelde het af naar 5 Gr. 

Als verwarming is er een openhaard dus dat moest lukken. Alleen gooide we hem te vol en stond onze slaapkamer vol rook. Schoorsteen trok niet ofzo. Karin gaf me een kamer in het woonhuis . Hun huis is een eeuwenoude woonboerderij uit de 15de eeuw. Het is beeldschoon met plafonds van balken met wit stukwerk ertussen. Je hebt een plattegrond nodig anders verdwaald je. In loop der tijd is het steeds maar uitgebreid zonder waterpas. Niks recht of haaks maar wat een sfeer. Muren van een halve meter dik waardoor het zomers heerlijk koel is en winters ook…. 

Iedereen zal blij zijn als de winter om is hier volgens mij. 

Mijn mede strijders zullen nu wel gerookte haringen zijn en klaar voor consumptie.

Dat leven op het platteland is zo eenvoudig nog niet. Gisteravond aten we binnen aan de keukentafel. Alles is groot hier dus zitten we met 11 Bourgondiërs te eten. Wijn, bier,stokbrood en kip. De tijd staat stil hier. Ik ga kijken of er nog leven in de brouwerij is.

Straks bootje varen en proberen of ik het leuk vind.

9.00 uur  Almería haven

Bevroren!

Gister belde Westcoast op met de vraag of ik handvatverwarming wilde op mijn motor. Ik bedankte maar veranderd nu van mening.

Ik voel niks meer. Maar ben niet de enige. Robin beweegt als een aardbeving op de schaal van Richter zo koud heeft hij het.

Maar rijden door de heuvels van Andalusië tijdens de zonsopgang is een sprookje. De grillige heuvels die zich aftekenen tegen een vuurrode hemel zijn van adembenemende schoonheid. 

10.30 we varen weg van Andalusië. 

Het invullen van de immigratie verloopt niet vlekkeloos. Een beetje Marokkaan kan niet schrijven en dan duurt het even. 

El Hamdoui is wel geduldiger als ons… We kijken ondertussen naar Clarence van daktari. De Marokkaan doet overdreven onderdanig naar de ambtenaar . We hopen dat ze moeten bidden en wij ook nog eens aan de beurt komen.

Onze Ruud is bevordert tot opper motor aantrapper. Niemand op één mazzel uitzondering na start hem zelf. We hebben ook unaniem besloten om mocht onze Rudi vallen diegene die er naast rijd zich op de grond werpt zodat ons Rudi zich niet bezeert. Er is geen keuze simpel.

Nu nog de boottocht overleven. Ik ben een keer niet bij een vergadering geweest en direct werd de overtocht besproken. Dus varen we 8 uur op de woelige baren ipv een uurtje via Gibraltar . Ik voel me als slecht uitgeperste natte dweil. Nog 5 uur te gaan.

Mijn strijders krijgen honger en vinden een restaurant. We kunnen kiezen uit verschillende drapjes. El hamdouie laat het zich goed smaken en eet met handen en voeten. Overal eten verspreid  verlaten ze de lunchroom. We besluiten het te wagen.

Nog 4 uur

16.00 in Nador landen we.

Na twee uur gepruts met de overijverige ambtenaar die alles wil weten over Corona virus, bestemmingsplan etc laten ze ons los. Dit was de gemakkelijkste grens en hier word ons geduld zal ernstig op de proef gesteld. Dat belooft veel vreugde…

Ons hotel ligt 18km landinwaarts en dat was al een beproeving. We moeten wennen aan de kleine tankjes en rijden de eerste motor leeg.  Een standaard breekt af en een motor valt om. De yamasuki blijkt moeizaam te starten als toetje. De wegen zijn bezaaid met springschansen en roadblocks die bemand zijn met moeilijk kijkende militairen.

We manoeuvreren tussen de paard-en-wagen en rokende benz. Na een uurtje bereiken we hotel Parijs-Dakar wat legendarische klinkt. De werkelijkheid is anders. We zijn weer in ons geliefde midden oosten….

Nog 6728 km te gaan of zoiets

case