Regelderij
10-3-2020
Banjul
Niet meer alles inladen, aftanken, oliepeil controle of reparatie uitvoeren. Er is nog zat te doen maar dan anders.
Auto’s en motoren verkopen. Zorgen dat het gereedschap van Frank Schouten op de goede plaats komt. De HSV-shirts hetzelfde. De auto’s moeten leeg. En er is geen wekker meer! Maar ben evengoed om 6.00 uur wakker natuurlijk.
10.00 uur
De ontplofte yamasuki zit weer in elkaar. Zuiger en cilinders moeten vervangen maar dat doet de koper zelf maar. Gedemonteerde moter in 1,5 uur in elkaar!
Goed dat het bijna klaar is want de hitte is bizar weer.
Iedereen zeiknat van het zweet!
10.35
de wachtkamer was een overdekt looppad waar een muurtje langs was
dit was de wachtkamer. De behandelkamer was het zelfde gangpad met een stukje scherm ervoor. Er werd een zwaar misvormt jochie naar huis gestuurd. Na een dag reizen werd een pas genezen tuberculose infectie ontdekt en werd er niet geopereerd.
Het leven is bunker hard hier..
Een Maverick verkocht
De tamtam gaat snel hier. En nog een optie op de andere auto. De motoren hebben kijkers nog
12.00 ziekenhuis Banjul: Kanifing General Hospitaal!
Weer een andere wereld.
Het is hectisch bij de ingang; een geholpen patiënte geeft over op de kleurrijke jurk van haar moeder. Daarnaast zuigen ze een septic tank leeg en passeren een paar gummipop kids ons. Later begrijpen we wat het is.
Rob zijn been word onderzocht door een Hollandse arts Yvonne Hulzebos . Ze Werkt in een hospitaal die geleid word door de dutch orthopeadic mission. Ze praat voluit over haar organisatie. Veel van onze samenleving kunnen een voorbeeld nemen van gedrevenheid voor de mindere.
tenminste als de vader en moeder er mee instemmen…
Want o zo vaak wil een van de twee niet en is het over.
Als een kind hier een been of arm breekt dan roepen ze een tovenaar (marabout) erbij die het zet. Hij zet het met ijslolly stokjes recht. Dan wordt het met een touw zo afgebonden dat het langzaam afsterft, als het tegenloopt. Als de patiënt mazzel heeft komt zo voor die tijd bij een normale arts anders sterft het been gewoon af. De marabout hier is het traditionele tovenaar opperhoofd die op een voetstuk staat. De artsen die hier dag en nacht werken kunnen bijv. geen filmpjes maken hun gevolgen. Dan komt er niemand meer??
Dat terwijl je weet hoe het spel gepeeld hoort te worden.
Heel erg confronterend allemaal. Het is een privéonderneming met vrijwillige financiële ondersteuning.
de buurt tovenaar verwoeste bijna zijn leven,
maar Yvonne fikst het!
Met 10.000€ kunnen ze 40 kleintjes hebben op [jaar basis. Dus 250€ per kind!
Het geld wat altijd uit privé fondsen komt word beheerd door Yvonne zelf. Dus iedere euro is er een voor Banjul!
14.00 uur
Een vriend van een de jongens komt langs om over de auto’s te praten. Een van De auto’s is voor te weinig verkocht dus de andere het verlies goedmaken. Paul de handelaar neemt de motoren in consignatie waarschijnlijk.
Dus het gaat goed alleen niet direct dat is jammer.
Nu naar Marloes kok toe.
16.30 terug weer
Robin is er nog steeds niet…..
de grooste pluim op het werk van een orthopeed
Dit was een pagina uit een bokje vol gewezen ellende!
Om 13 uur zijn Ruud en ik weg gegaan
Marloes haar is even zoeken. Ze woont niet in de rag, maar straatnamen bestaat niet.
Even zoeken natuurlijk. Marloes loodst ons erheen en we zijn welkom bij haar. Koud bier en een pan heerlijke rijst stond voor ons klaar. Ze vertelt voluit over Gambia met al zijn problemen. Haar doel is om kinderen die geen geld hebben om naar school te gaan te helpen met boeken, schrijfgerei en uniformen of een zak rijst als er geen eten is. Het schoolgeld is gratis. Ze houdt iedere student in de gaten. Ze moeten ieder simester hun rapport laten zien of ze gaat op huisbezoek bij de ouders of er geen 4 flatscreen staan. Andere stopt de ondersteuning direct. Ze is streng en dat moet ook!
Ze heeft info verzameld over hoe we de auto’s en motoren van onze naam kunnen krijgen. Dat was prettige, anders kom je thuis met de kater van de te betalen invoer kosten naar Gambia.
Haar doel is om deze studentjes te begeleiden vanaf 3-5 jaar tot 18 jaar. Ze heeft constant 120 studentjes onder haar hoede. Dus we zijn allemaal weer opa of oma of voor de eerste keer opa of oma!!!
Marloes stuurt een paar keer per jaar info over onze pupil vordert. Nou ja onze pupil, daarmee bedoel ik natuurlijk ook alle sponsoren die dit mogelijk maken. Zonder hun was er niks gelukt dat is ons duidelijk!
Nu 18.00 uur
De auto’s zijn verkocht en één moter. Nu nog betalen natuurlijk. Eén auto is betaald voor een astronomisch bedrag aan Dallasi.
De jongens zijn inmiddels bezig met kofferbak verkoop van alle spullen die niet meer mee terug gaan. Alle gereedschap , moeren, meters en olie is weg!
De versnellingsbakolie werd verkocht. En de koper gooide het in zijn carter. Was geen probleem, en wij zwegen maar…
Kortom het was weer druk
case
