Etappe 2 van de Oostzee en Baltischezee ronde.
Hallo allemaal, we zijn begonnen aan etappe 2 van de Oostzee en Baltischezee ronde.
Zaterdagochtend rond 09.30 zonder Ruud onderweg naar Schiphol. Ruud zat vast op zee ivm mist gaf hij vrijdag al aan. Hopelijk zou de mist in de loop van de nacht wegtrekken. En dat gebeurde gelukkig, de heli kon hem ophalen van t booreiland en even snel vanuit DenHelder naar Heiloo, Lida een zoen en dochter Lola ingeladen met 180 over de A9.
We hadden net onze uitsmijters op en wilden opstappen naar de gate toen Ruud aankwam. Ze hadden hem nog wel even gepest bij de beveiliging zei hij, want dat zweten vond men maar verdacht. Ruud uit zn dak natuurlijk want hij dreigde de vlucht te missen. Maar nadat een reusachtige beveiliger met latex handschoenen aankwam werd hij rustiger en mocht hij door, en dus een half uur voor vertrek ook Ruud aanwezig. Gauw n pils erin en hop onderweg naar Helsinki. Op tijd in Helsinki, de onderbreking van 5 weken ivm skievakanties en werk voelt als hooguit 2 weken.
Daar met de taxi naar de sloperij van Harri, die zelf weer eens in n warm land zat, waar we werden opgevangen door Jonatan een werknemer.
De 2 Mavericks stonden al ongeduldig te wachten. Starten en lopen! Al het water en cola in de auto stijf bevroren nog. We hadden een koudegolf van minus 20 gemist gelukkig in die 5 weken. Na enkele dozen ingeladen voor een kennis van n Finse vriendin in NL, weer rijden naar ons oude bekende hotel Winterhouse, n oud bejaardenhuis met al zijn luxe voorzieningen, zoals beugels aan de muur in de badkamer, wc warm water veiligheidsstops etc.
Deze bleken snachts best handig na t stappen trouwens.
Het personeel, Omar onze aardige moslimmer (Limmer🤔) en zijn vrouwelijke collega stonden ons al breed lachend op te wachten. Nooit gedacht dat we ooit zo hartelijk ontvangen zouden worden na terugkeer in een hotel. Hebben we ons kennelijk voorbeeldig gedragen, zelfs Ruud.
We kregen een tip dat er een leuke tent zat in Helsinki waar je kon eten en drinken. Daar waren we aan toe. Dus met de taxi de stad in en ja hoor bar restaurant Zetor gevonden. N Zetor is een bekende trekker🚜 en daarvan stonden er wel n stuk of 3 binnen. Compleet met bar eromheen. Je kreeg gelijk een soort hillibillygevoel. Dus 4 pils voor ruim 31 euro besteld. Daarna nog maar een paar en wat kleine slobbertjes want zo duur maak je nooit meer mee. Gegeten en toen, alle vier voorzien van een mooie muts uit de Zetor bar, nog n andere bar opgezocht om te kijken of we nog duurder uit konden zijn voor 🍻🍻 bier. Nee heren, een echte warme Zetormuts en niet een Finse koele😉. Daar nog gezellig doorgeaclimaticeerd totdat Leo aangaf dat de bodem van de pot in zicht kwam, die nog heeeeeeel erg vol zat toen we uit t vliegtuig stapten. Dus ff lappen voor de taxi terug.
Vandaag zondag 24 maart, een beetje uitgeslapen, scheen zowaar de zon🌞. Bij het ontbijt 2 herinneringen aan de avond ervoor opgehaald want de rest waren we voorgoed kwijt en toen op weg naar de ferry. Ruim op tijd en reeds ingecheckt de boot op. Wel tijdens het oprijden even moeten denken aan de Estonia die op 30 september 1994 met 1000 mensen aan boord verging, en waarbij 850 mensen verdronken in de Oostzee, op weg naar Tallin Estland. Het lijkt ineens niet zo lang geleden.
Maar deze haalde gelukkig de overkant en dus rijden we nu in Estland. De sneeuw verdwijnt voor de zon en het gras is nog dor en bruin. Maar met dit zonnetje zullen er al snel nieuwe groene sprieten doorkomen. De meeste huizen zijn hier nog voorzien van asbestdaken. In 2024 mag je in NL geen asbest meer bezitten in of om je huis. Nou dat wordt m dus niet hier in dit EU land, waar ook sinds 2005 de regel geldt dat asbest niet meer gemaakt en geplaatst mag worden. Tja..
Het zicht over t land is wijds en de wegen 2 baans zoals je die kent van het programma idioten op de weg. Dat het soms misgaat zsgrn6we onderweg aan de voorkant van een bus. Die was iets naar binnen gevouwen en de voorruit naar buiten gedrukt, kennelijk door iemand die niet in zijn gordel had gezeten.
Net getankt voor 1.28 euro een liter. Tja dat kwartje van Kok is hier nooit ingevoerd.
We verlaten de rijksweg 4 die overgaat in de A1 en daarmee ook de grens van Estland naar Letland. Een oude vervallen grenspost, het laatste stukje zichtbare scheiding tussen deze Europese landen met een duidelijk Oostblokaccent qua oude gebouwen, boerderijen en woonhuizen.
De zon verdwijnt langzaam in zee die zich verschuilt achter de uitgestrekte naaldwouden. Hier komt t vele hout vandaan waar Barre zijn spijkers inslaat.
We hopen zo rond 20.00 uur, 19.00 in NL, in Riga aan te komen bij ons hotel in deze oude stad.
Riga de hoofdstad van Letland met zo’n 650.000 inwoners schijnt best gezellig te zijn. Een van oorsprong visserstad en later oude hansenstad met middeleeuwse kerken met torenspitsen die de skyline markeren.
We zijn er. We zitten middenin de oude stad en gaan het ook hier weer beleven. De bakkies staan voor de deur. Die van Ruud en Leo letterlijk dus werd een bewoonster wat pissig omdat ze haar huis niet inkon. Maar ff weggezet want ruzie maken willen we natuurlijk niet.
Het hotel is in n soort Louis de 14e stijl of was t de 15e..
Oude balken , stoelen en n behang wat zacht aanvoelt als n plat konijntje. En de eerste lekkere pils is van t huis. Wat een verschil met Finland. Straks een dikke biefstuk erin schuiven en niet al te laat pitten hopelijk.
Vanavond speelt Oranje tegen Duitsland en dat gaan we hier hopen te kunnen zien. We gaan nu Riga verkennen.
Tot morgen!
